Een verhaal met twee staarten…

Een prachtig, eerlijk verslag van een van de supporters van APROP die dit jaar een aanwinst voor hun gezin heeft gemaakt. Vanessa en Paul Lowrie.

“Ik wilde een hond, maar een kleine, een oude die niemand wilde. Toen zag ik Lucas, niet klein, niet oud, en Ela, in de pen naast hem, niet klein, niet oud, doodsbang voor alles om haar heen en ik werd verliefd.

JUNI. Dus namen we twee honden mee naar huis. Hadden ze ooit eerder een huis gehad? Ela schuilde een week op de keukenvloer, we liepen om haar heen, lieten haar blijven. Lucas ging op een comfortabele hondenmand naast haar zitten. Ela zou alleen in het donker naar buiten gaan, terwijl ze haar de deur zag naderen, teruggaan, de deur naderen, teruggaan, deed pijn, raapte genoeg moed op om naar buiten te gaan, hield mijn adem in tot uiteindelijk … ze is buiten.

Weken gaan voorbij, ik krijg niet veel slaap, laat de honden doen wat ze moeten doen om gesetteld te worden, moedig Ela aan om binnen te komen om 1 uur, 2 uur, 3 uur, nadat ze een gat voor zichzelf had gegraven om in te slapen, niet willen dat ze zich weer in de steek gelaten voelt.

AUGUSTUS. We nemen ze mee in de auto, ze erin krijgen was een uitdaging. Gewoon voor een ritje, zie de lichten, mensen, honden. We doen het keer op keer.

SEPTEMBER. Dingen beginnen te veranderen, Lucas wil gewoon liefde, Ela waagt zich overdag, yeh!! Geen vampierhond meer. We nemen ze mee in de auto naar het strand. We gaan wandelen, ze hebben de zee nog nooit gezien. 

OKTOBER. Ela brengt meer tijd buiten door in de zon, zij en Lucas spelen, graven gaten. We gaan er 's middags op uit voor wandelingen langs het zand, waarbij we onze poten in de zee dompelen.

NOVEMBER. Lucas is zo grappig, hij hunkert naar liefde en aandacht, Ela ook, kwispelt met haar staart, houdt van liefde, houdt ervan haar hoofd vast te houden terwijl ze in slaap valt. Ze lachen allebei. We slapen nu allemaal veel meer, bedtijd om 22.00 uur, om 6.00 uur op. De wallen onder mijn ogen trekken zich terug.

Het is nog maar een paar maanden geleden, maar we hebben het leven van 2 honden veranderd en dat van ons. We wandelen met de honden en gaan allemaal naar huis. We houden heel veel van onze honden en we denken dat ze misschien ook wel van ons houden”.