Przyjęcie zwierzaka specjalnej troski

Zwierzę specjalnej troski niekoniecznie musi być zwierzęciem z nieuleczalną chorobą. Specjalne potrzeby to bardzo luźny termin i może obejmować schorzenia, problemy behawioralne, cechy osobowości i wiele innych.

Często stosuje się go u zwierząt cierpiących na przewlekłą chorobę: może to być coś bardzo drobnego, jak łagodna choroba układu oddechowego. Osoby adoptujące muszą być świadome swojego zaangażowania w dbanie o zdrowie zwierzęcia i konieczności regularnych kontroli przez weterynarza. Może to być poważniejszy stan, na przykład zwierzę będące FIV+.

FIV to skrót od kociego wirusa niedoboru odporności. Podobnie jak u ludzi, zagrożeniem dla zwierzaka nie jest sam wirus, ale fakt, że zwierzę nie ma odporności na banalne dolegliwości, takie jak przeziębienie. Wszelkie drobne dolegliwości należy traktować poważnie ze względu na brak odporności na wirusa. Wbrew powszechnym obawom, zwierzęta FIV+ mogą żyć długo i szczęśliwie, nawet w towarzystwie innych zwierząt domowych. Najczęściej schronisko zdecydowanie doradzi rodzicom zwierząt domowych, aby upewnili się, że zwierzę jest trzymane tylko w domu i nie może wędrować na zewnątrz. Jeśli zwierzę wie tylko w domu, jest to całkowicie szczęśliwa sytuacja. Należy pamiętać, że w przypadku FIV często zdarzają się fałszywie pozytywne wyniki: zwierzę może zostać wykryte jako FIV+ do jednego roku po urodzeniu, ponieważ rodzic jest FIV+. Dogłębny test następnie wykaże, że zwierzę w rzeczywistości nie jest prawdziwym pozytywem. APROP niedawno zorganizował adopcje dwóch kotów FIV+ (Nelo i Garfield), a jeden kot (Polly) z białaczką kotów trafił do długoterminowego domu zastępczego.

Innym stanem dotykającym koty jest hipoplazja móżdżku. Jest to stan rozwojowy, w którym móżdżek mózgu nie rozwija się prawidłowo. Nie jest ani bolesna, ani zaraźliwa. Z fizjoterapią poprawiają się, ale zawsze będą się chwiać. Nic nie wskazuje na to, że koty dotknięte tym schorzeniem nie żyją tak długo i szczęśliwie jak inne koty.

Często jednak specjalne potrzeby mogą być po prostu specjalnym zachowaniem: niektóre zwierzęta wolą być jedynym zwierzęciem w domu; niektóre zwierzęta lepiej radzą sobie nie będąc jedynym zwierzęciem w domu; niektóre rodzeństwo to tak zwana para związana. Oznacza to, że rodzeństwo łączy szczególna więź i byłoby okrutne, aby adoptować zwierzęta indywidualnie. W takim przypadku schronisko zaoferuje związanej parze tylko razem i zastrzeże w umowie adopcyjnej, że zwierzęta nie powinny być rozdzielone.

Oczywiście niektóre specjalne potrzeby są szczególnym zobowiązaniem. Specjalne zobowiązania są dla specjalnych adoptujących. To nie musi być przerażające ani uciążliwe. Rzeczywiście, nagrodą za to zaangażowanie jest specjalna nagroda w postaci wyjątkowego zwierzaka!

APROP ma kilka zwierząt o specjalnych potrzebach, które potrzebują stałego domu lub domu zastępczego. Po prostu zapytaj. Pamiętaj: adoptuj, nie kupuj!