Chulo krijgt een nieuw leven!

Hallo! Mijn naam is Chulo en ik woon in Lichfield, VK, met mijn mama, papa en mijn kleine Podenco-zusje Lena. Ik ben in december 2019 vanuit Aprop naar het VK gekomen. Ik was vroeger een jachthond in Zuid-Spanje, maar ik werd niet meer gezocht en ik ging logeren in Aprop, waar ze voor me zorgden.  

Gelukkig voor mij gaan mama en papa fietsen in Zuid-Spanje en hadden ze daar een vriend die Jim heette. Jim had een hond van Aprop geadopteerd, omdat zijn lieve vrouw Denise daar vrijwilligerswerk doet, dus mama zag mijn foto en ze werd verliefd op mij. Zij en papa dachten dat ik een goede broer zou zijn voor de kleine Lena. Mama sprak met de Podenco-dame in het asiel, Ruth, die haar vertelde wat ze over mij wisten en Ruth stuurde iemand in het VK om mama, papa en Lena te bezoeken om te zien of ik bij hen kon gaan wonen. Lena vertelt me dat mama zei dat ze heel braaf moest zijn op de dag dat de aardige dame op bezoek kwam, anders zou ze geen broer krijgen! Het lijkt erop dat Lena een heel braaf meisje was, want Aprop besloot dat ik naar mijn "furever home" kon gaan en binnen een paar weken was ik op weg om ze allemaal te ontmoeten.

Ik hou van mijn nieuwe huis. Mama en ik knuffelen de hele tijd en ik ben een sucker voor een knuffel. Ik hou ook van speeltijd. Mijn favoriete spel is om een van mama's pantoffels te verbergen en haar dan te volgen terwijl ze de andere zoekt. Mama is altijd zo blij als ze het vindt, dus ik weet dat ze dit spel leuk vindt. Ik zorg ervoor dat ik dit meerdere keren per dag doe om haar blij te maken…..

Toen ik voor het eerst aankwam, was ik niet zo zeker over mijn zuster Lena. Lena houdt net zoveel van knuffelen als ik en ik vond het niet leuk om minder knuffels van mama te krijgen. Ik realiseerde me echter al snel dat Lena net zoveel van spelen houdt als ik en ze is best een handige hoofdsteun als ik me moe voel. 

Ik heb nu zo'n druk leven - er is gewoon zoveel te doen! De meeste dagen moet ik bij ons loungeraam staan en die vervelende eekhoorns op het kerkhof naast ons huis in de gaten houden. Ze rennen langs ons hek en het is mijn taak om ze af te wijzen. Mama is zo blij dat ik mezelf heb aangesteld als de “Eekhoorn Bewaker”, dat is in ieder geval wat ze zegt….

Mama heeft haar eigen bedrijf en werkt vanuit huis. Ik zit bij mama terwijl ze werkt om ervoor te zorgen dat ze zich niet verveelt, maar ze zegt dat ik altijd slaap op het werk en dat ze me waarschijnlijk zou ontslaan als ik op haar loonlijst stond!  

Ik ben nu ook een beetje een beroemdheid in Lichfield. Als ik ga wandelen, moeten we altijd stoppen omdat mensen over me willen praten. Ze vertellen me dat ik zo mooi ben en ze willen altijd weten wat voor soort hond ik ben - het lijkt erop dat niemand eerder een Podenco in Lichfield heeft gezien. Op een dag vroeg een dame aan mama waarom ze op een geit liep!  

Ik hou van mijn nieuwe leven en mama zegt dat ik je moet vertellen dat als je erover denkt een hond te nemen, je er alsjeblieft aan denkt om een van mijn vrienden bij Aprop te adopteren. Mama zei dat het hele proces om me bij hen te laten wonen eenvoudig was en niet meer kostte dan het adopteren van een hond in het VK. Mama zei dat ze het nog een keer zou doen, maar blijkbaar zegt papa geen Podenco's meer…….Ik heb geen idee waarom?!