Behar bereziko maskota bat hartzea

Behar bereziko maskota ez da zertan gaixotasun sendaezina duen maskota bat izan. Behar bereziak termino oso solte bat da, eta baldintza medikoak, jokabide arazoak, nortasun ezaugarriak eta askoz gehiago izan ditzake.

Sarritan, gaixotasun kronikoa duten maskotak erabiltzen dira: arnas gaixotasun arin bat bezalako zerbait oso txikia izan daitekeena. Adoptatzaileek animaliaren osasuna bermatzeko duten konpromisoaz eta albaitari batek aldizka kontrolak egin behar dituela jakin behar dute. Baldintza larriagoa izan daiteke, adibidez, maskota FIV+ izatea.

FIV felino immunoeskasiaren birusaren laburdura da. Gizakietan bezala, maskotarentzat arriskua ez da birusa bera, maskotak ez duela immunitate hutsal gaitzekiko, hotz bat harrapatzea adibidez. Edozein gaixotasun txiki serio hartu behar da birusarekiko erresistentzia faltagatik. Jendearen beldurraren aurka, FIV+ maskotek bizitza luze eta zoriontsu bizi dezakete, baita beste maskoten konpainian ere. Gehienetan, aterpeak biziki gomendatuko die maskota gurasoei, maskota etxe barruan bakarrik edukitzea eta kanpoan ibiltzea ez dela ziurtatzeko. Animaliak barrualdean bakarrik ezagutu badu, egoera guztiz zoriontsua da. Kontuan izan FIV-aren kasuan ere ez dela arraroa positibo faltsuak gertatzea: maskota bat FIV+ dela detektatu daiteke jaio eta urtebetera arte, gurasoak FIV+ direlako. Proba sakon batek ondoren agerian utziko du maskota ez dela egiazko positiboa. APROPek duela gutxi FIV+ bi katu (Nelo eta Garfield) eta katu bat (Polly) leuzemia felinoaren adopzioak antolatu zituen epe luzeko harrera-etxe batera.

Katuei eragiten dien beste baldintza bat hipoplasia zerebelosoa da. Garuneko zerebeloa behar bezala garatzen ez den garapen-egoera bat da. Ez da ez mingarria ez kutsakorra. Fisiarekin hobetu egiten dira, baina beti kolokan egongo dira. Ez dago zantzurik egoera honek kaltetutako katuak beste katuek bezain luze edo zoriontsu bizi ez direnik.

Askotan, ordea, behar bereziak jokabide bereziren bat izan daitezke: maskota batzuek nahiago dute etxeko maskota bakarra izatea; maskota batzuek hobeto egiten dute etxeko maskota bakarra ez izatea; anai-arreba batzuk bikote lotua deitzen dena dira. Horrek esan nahi du anai-arrebek lotura berezia dutela, eta krudela izango litzateke animaliak banan-banan hartzea. Kasu honetan, aterpeak loturiko bikotea elkarrekin bakarrik eskainiko du, eta adopzio-kontratuan abereak banandu behar ez direla xedatuko du.

Argi dago, behar berezi batzuk konpromiso berezia direla. Konpromiso bereziak adoptatzaile berezientzat dira. Horrek ez du beldurrik edo zama izan behar. Izan ere, konpromiso honen saria maskota berezi baten sari berezia da!

APROP-ek behar bereziko animalia batzuk ditu betirako etxea edo harrera-etxea behar dutenak. Galdetu besterik ez. Gogoratu: adoptatu, ez erosi!